Jak uniknąć kontuzji zimą?
Zima to nie tylko czas zimowej bajki, ale także czas największej ilości kontuzji. Powodów jest kilka – niewygodne ubrania, śliskie buty, aktywne sporty zimowe, lód. Są to czynniki zewnętrzne, ale są i wewnętrzne: brak niektórych substancji (wapń i witamina D), zaburzenia metaboliczne, np. osteoporoza.
Czynniki te przyczyniają się do tego, że złamanie występuje tam, gdzie w warunkach normalnego funkcjonowania można go było uniknąć.
Jak określić ryzyko osteoporozy? Na tą chorobę najbardziej podatni są:
- szczupli ludzie;
- kobiety, zwłaszcza kobiety po menopauzie;
- osoby powyżej 50 roku życia;
- palacze i pijący duże ilości alkoholu;
- osoby spożywające niewystarczające ilości wapnia i witaminy D;
- osoby po przebytych złamaniach, częstych upadkach;
- osoby, które miały w rodzinie złamanie biodra;
- osoby o małej aktywności fizycznej;
- osoby z chorobami narządów wytwarzających hormony (niedoczynność tarczycy, cukrzyca, dysfunkcja przytarczyc).
Niebezpieczeństwo osteoporozy polega na tym, że przez długi czas przebiega bezobjawowo, a pierwszym objawem jest ciężkie złamanie. Po wykonaniu badań u lekarza pierwszego kontaktu można ustalić, czy dana osoba jest zagrożona osteoporozą, czy choruje na nią. Osteoporoza na początkowym etapie nie wymaga poważnego leczenia – wystarczy uzupełnić zapasy pierwiastków śladowych i dostosować styl życia, aby cieszyć się zimą bez obawy o kalectwo.
