Leczenie kardiosklerozy

Kardioskleroza to patologiczny stan serca, który spowodowany jest przerostem tkanki łącznej w mięśniu sercowym. W wyniku tego procesu zamiast funkcjonalnych komórek mięśniowych powstaje dysfunkcyjna tkanka, która nie jest zdolna do normalnego skurczu i pobudzenia. Choroba ma charakter postępujący, a nieleczona może doprowadzić do deformacji zastawek serca i spowodować śmierć.

Klasyfikacja i rodzaje kardiosklerozy

W zależności od lokalizacji procesu patologicznego, kardioskleroza serca może być ogniskowa i rozproszona. W pierwszym przypadku tkanki łączne mięśnia sercowego są dotknięte w oddzielnych obszarach, a w drugim obserwuje się przerosty na całej powierzchni mięśnia sercowego. Miażdżycę dzieli się również w zależności od jej etiologii na typ miażdżycowy, miokardiotyczny, rozproszony i pozawałowy.

Kardioskleroza miażdżycowa

Ta postać choroby związana jest z postępującą miażdżycą głównych naczyń. Procesowi temu towarzyszy tworzenie się blaszek cholesterolowych, które zatykają tętnice i uniemożliwiają normalny przepływ krwi przez nie. W efekcie komórki serca nie otrzymują odpowiedniej ilości tlenu i składników odżywczych, co powoduje ich deformację.

Miażdżyca pozawałowa

Ta odmiana jest spowodowana zawałem serca. W konsekwencji dochodzi do bliznowacenia mięśnia sercowego, a zdolność serca do skurczu jest poważnie upośledzona. Tkanka bliznowata rozrasta się i tworzą się tętniaki, które pękają, powodując śmierć pacjenta. Dlatego w tym stadium miażdżycy osoba wymaga całkowitego odpoczynku i stałej kontroli lekarskiej.

Miażdżyca pozawałowa

Miażdżyca pozawałowa wynika z rozwoju zapalenia mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego). Stan ten często dotyczy prawej komory serca, która nie otrzymuje wystarczającej ilości krwi.

Rozległa kardioskleroza

Duża kardioskleroza ogniskowa, w której przerosty tkanki łącznej występują w całym mięśniu sercowym, a nie w pojedynczych obszarach. Jest to zatem najbardziej niebezpieczna postać choroby.

Przyczyny choroby

Rozwój choroby związany jest z towarzyszącymi patologiami, a także niezdrowym stylem życia. Do głównych przyczyn kardiosklerozy zalicza się:

• nadmierne spożywanie alkoholu, palenie papierosów;
• siedzący tryb życia z minimalną aktywnością fizyczną;
• otyłość;
• regularne sytuacje stresowe;
• utrzymująca się nadmierna aktywność fizyczna.

Miażdżyca może być wynikiem rozwoju innych patologii układu krążenia, w tym zapalenia mięśnia sercowego, nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, dusznicy bolesnej, choroby wieńcowej. W większości przypadków kardiosklerotyczne uszkodzenie mięśnia sercowego jest chorobą nabytą i tylko w rzadkich sytuacjach wiąże się z wrodzonymi nieprawidłowościami i predyspozycjami genetycznymi.

Jak objawia się choroba. Objawy

W początkowych etapach powstawania choroby możliwe jest, że przebiega ona bez widocznych objawów miażdżycy. Nieregularne bicie serca jest pierwszym objawem, który wymaga szczegółowej diagnostyki. Wraz z postępem choroby pojawiają się następujące objawy:

1) nieprawidłowe rytmy serca – szybkie lub wolne bicie serca;

2) trudności w oddychaniu, zwłaszcza po wysiłku fizycznym;

3) odczucia bólowe w okolicy serca;

4) obrzęk kończyn, kaszel w nocy;

5) powiększoną wątrobę.

W miarę postępu choroby objawy miażdżycy stają się bardziej widoczne i intensywne. W tej sytuacji ważne jest, aby w porę udać się do szpitala w celu poddania się kompleksowej diagnostyce i ustalenia kompetentnej taktyki leczenia. Silny rozrost tkanki łącznej w sercu może później przerodzić się w migotanie przedsionków, chorobę wieńcową i tętniaki, prowadząc ostatecznie do śmierci.

Czynniki predysponujące do rozwoju kardiosklerozy

Niektóre osoby są w grupie wysokiego ryzyka rozwoju miażdżycy. Należą do nich osoby z następującymi schorzeniami:

• wrodzone lub nabyte nieprawidłowości serca;
• obecność różnego rodzaju alergii;
• występowanie chorób zakaźnych;
• progresja procesów dystroficznych i zapalnych w sercu.

Kobiety w ciąży mogą być zaliczone do grupy ryzyka, ponieważ ciąża prowadzi do zmian hormonalnych, które mogą powodować arytmię, tachykardię i inne zmiany w funkcjonowaniu serca. Ogólnie rzecz biorąc, nadmierne spożywanie tłustych i wędzonych potraw, fast foodów, palenie papierosów i alkoholizm aktywnie przyczyniają się do powstawania miażdżycy.

Diagnozowanie miażdżycy

We wczesnym stadium choroby nie ma specyficznych objawów. Dlatego ważne jest, aby każdy poddawał się regularnej diagnostyce kardiologicznej, zwłaszcza jeśli w przeszłości występowały problemy z układem krążenia lub członkowie rodziny przeszli wcześniej zawał serca.

Badania laboratoryjne krwi i moczu nie dostarczają wystarczających informacji do zdiagnozowania choroby. W przypadku podejrzeń i wymienionych powyżej objawów zalecamy skontaktowanie się z ośrodkiem „Twój lekarz w Warszawie” i poddanie się następującym procedurom w celu zdiagnozowania miażdżycy serca w Warszawie:

• elektrokardiografia (EKG) i echokardiografia (ECH);
• tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego serca;
• scyntygrafia mięśnia sercowego, monitorowanie metodą Holtera.

Standardowy zestaw procedur diagnostycznych przepisywany jest przez kardiologa po oględzinach pacjenta i pomiarze tętna oraz ciśnienia tętniczego. Pełnowartościowa diagnostyka pozwala jednoznacznie ustalić, jak leczyć kardiosklerozę, aby jak najszybciej pozbyć się tej patologii i przywrócić pacjenta do pełnowartościowego życia.

Konsekwencje miażdżycy

Miażdżyca pozawałowa i inne choroby tkanki łącznej serca mają duży wpływ na życie człowieka. Pacjenci odczuwają spadek wydolności, ból serca i duszności po najmniejszej aktywności fizycznej.

W miarę narastania objawów choroby zwykły spacer staje się wyzwaniem, a co dopiero próba joggingu. W tym stanie układ krążenia jest poważnie upośledzony i rozwija się choroba wieńcowa. Przy miażdżycy pozawałowej serce nie pompuje krwi w takim stopniu, w jakim powinno. Do mięśnia sercowego dostarczana jest niewystarczająca ilość tlenu i składników odżywczych.

Jeśli niebezpieczne objawy zostaną zignorowane, śmiertelnym skutkiem miażdżycy jest śmierć. Pacjent wymaga szczególnej opieki, będąc przyjętym do kliniki w celu pełnego leczenia. Miażdżyca serca to choroba, która nie ustąpi samoistnie. Szybko postępuje, coraz mocniej dotykając mięśnia sercowego i uszkadzając jego prawidłowe funkcjonowanie.

Leczenie kardiosklerozy

Leczenie farmakologiczne miażdżycy jest możliwe tylko we wczesnym stadium choroby i ma na celu wyeliminowanie związanych z nią nieprawidłowości. Terapia zachowawcza ma na celu obniżenie poziomu cholesterolu we krwi, normalizację rytmu serca i ciśnienia krwi oraz przywrócenie krążenia krwi. Aby rozwiązać te problemy, lekarz przepisuje następujące grupy leków

• leki przeciwnadciśnieniowe, które normalizują napięcie naczyń – antagoniści wapnia, inhibitory ACE, beta-blokery itp;
• kardioprotektory w celu ochrony serca i przywrócenia jego prawidłowej funkcjonalności;
• kortykosteroidy i antybiotyki, aby złagodzić ból i stan zapalny.

Mogą być również przepisane suplementy magnezu i potasu, saluretyki, antykoagulanty, diuretyki, leki na rozrzedzenie naczyń krwionośnych, upłynnienie blaszek cholesterolowych. Terapia lekowa jest indywidualna i dostosowana do każdego pacjenta, w zależności od postaci choroby, jej stadium i stopnia uszkodzenia serca. W zaawansowanych stadiach kardiosklerozy nie jest możliwe leczenie patologii wyłącznie metodami zachowawczymi. Dlatego też zalecane jest leczenie chirurgiczne oraz instalacja rozrusznika serca.

Chirurgiczne leczenie kardiosklerozy

Chirurgiczne leczenie miażdżycy stosuje się w połączeniu z lekami w sytuacjach, gdy tkanka łączna mięśnia sercowego jest poważnie uszkodzona. W takiej sytuacji wskazana jest operacja, która ma na celu skorygowanie nieprawidłowości w krążeniu wieńcowym.

Istnieje kilka sposobów na przywrócenie prawidłowej funkcji serca poprzez zabieg operacyjny: operacja pomostowania aortalno-wieńcowego lub stentowanie serca. W tych przypadkach do światła zwężonych naczyń wprowadza się specjalny stent, który rozszerza je i pomaga przywrócić prawidłowy przepływ krwi.

W bardzo trudnych sytuacjach, gdy nie można przywrócić normalnej funkcji serca, wszczepia się stymulator serca. Rozrusznik utrzymuje normalne rytmy serca, a osoba będzie z nim żyła do końca życia, co wymaga zmiany stylu życia.

Terapia lekowa wymaga również zmiany codziennych nawyków – trzeba uregulować swoją dietę, aby zamiast tłustych mięs, pieczywa i wędlin znalazło się w niej więcej owoców i warzyw. Terapia lekowa nie ma sensu, jeśli osoba nadal zatruwa swój organizm niezdrowym jedzeniem, alkoholem i papierosami. Lekarz przepisuje ćwiczenia lecznicze, przyjmowanie witamin.

Jeśli masz nadwagę, ważne jest, aby skorygować ją do normalnych wartości, aby zmniejszyć obciążenie serca. Najlepszym wyjściem jest poddanie się kursowi leczenia sanitarnego i uzdrowiskowego, aby przywrócić organizm do równowagi. Nie ma jednej uniwersalnej formuły leczenia kardiosklerozy, każdy pacjent będzie miał indywidualnie dobrane leczenie.

Koszt leczenia kardiosklerozy zależy od czasu jego trwania, zalecanych procedur i interwencji chirurgicznych. Im wcześniej odwiedzisz swojego lekarza, tym szybszy i skuteczniejszy będzie Twój powrót do zdrowia, a co za tym idzie, niższy koszt leczenia.

Zapobieganie miażdżycy

Lepiej jest dbać o zdrowie serca od najmłodszych lat, niż spychać sytuację do punktu wymagającego kosztownego leczenia. Kardiolodzy przedstawiają następujące zalecenia, które zapobiegają rozwojowi miażdżycy i innych zaburzeń pracy mięśnia sercowego

1) ograniczenie spożycia pokarmów o dużej zawartości soli i tłuszczu;

2) normalizacja diety z odpowiednim spożyciem witamin;

3) odmowa lub ograniczenie spożywania alkoholu, zaprzestanie palenia tytoniu;

4) zorganizowanie normalnej aktywności fizycznej, regularne ćwiczenia (spacery, bieganie);

5) unikanie lub co najmniej minimalizowanie sytuacji stresowych;

6) kontrolowanie wagi, nie przekraczanie normy dla swojego wzrostu i płci;

7) uzyskanie ośmiu godzin odpowiedniego snu dziennie;

8) picie dwóch litrów wody dziennie.

Normalne spożycie soli dla osoby dorosłej jest ustalone na poziomie nie większym niż siedem gramów dziennie. Nawet jeśli nie odczuwasz bólu serca, nieregularnego bicia serca czy wysokiego lub niskiego ciśnienia krwi, powinieneś poddawać się corocznym badaniom profilaktycznym.

Wystarczy elektrokardiogram i badanie ultrasonograficzne serca, aby sprawdzić jego stan. Na przeprowadzenie tych zabiegów nie potrzeba wiele czasu, ale dzięki nim będzie można odpowiednio wcześnie wykryć problemy z sercem i rozpocząć leczenie. Jeśli masz jakiekolwiek problemy z sercem, nie powinieneś „przepisywać” leczenia ani samodzielnie przyjmować żadnych leków. Może to tylko pogorszyć sytuację i doprowadzić do katastrofalnych skutków. Lepiej jest szukać pomocy u kardiologa.