Płaskostopie i skolioza
Płaskostopie – naruszenie struktury łuku stopy, powodujące spłaszczenie stopy i zmniejszenie jej amortyzacji. Może być poprzeczna i wzdłużna – w zależności od kierunku spłaszczenia długości lub szerokości. Do przyczyn płaskostopia należą: otyłość, noszenie niewygodnego obuwia, brak ruchu, przyczyny dziedziczne, urazy, nadmierne obciążenie.
Charakterystycznym objawem płaskostopia jest ból – w środku sklepienia na podeszwie i z tyłu stopy, w pobliżu pięty. Z czasem pojawiają się bóle w dolnej części nogi, miednicy i udach. Chód się zmienia – staje się ciężki, chwiejny, kulejący. Deformacja stóp następuje wraz z ich rozszerzeniem, spłaszczeniem, w ciężkich przypadkach zmieniają się paliczki, pojawiają się odciski.
Leczenie Płaskostopia
Początkowo płaskostopie charakteryzuje się pojawieniem bolesnych miejsc, a następnie widocznymi zmianami w strukturze stopy. W ramach diagnostyki stosuje się podometrię, diagnostykę radiologiczną, pobieranie odcisków stóp (plantografię). Zakres badania jest ustalany przez lekarza. Płaskostopie wymaga skomplikowanego leczenia etapowego. Ma ono na celu zmniejszenie bólu, poprawę odżywiania tkanek, spowolnienie postępu patologii. W ciężkich przypadkach może to wymagać skomplikowanej operacji.
Zapobieganie płaskostopia jest główną metodą walki z nim. Odpowiednio wcześnie odbyta konsultacja z lekarzem ortopedą-traumatologiem pomoże ocenić ryzyko wystąpienia oraz dobrać metody „walki” z płaskostopiem, tj. buty ortopedyczne, optymalne ćwiczenia, a nawet zakres aktywności.
Skolioza to patologia szkieletu osiowego, która charakteryzuje się krzywizną kręgosłupa na boki. Najczęściej przejawia się i postępuje u dzieci w wieku od 4 do 6 lat oraz w zakresie dojrzewania. Bez terminowej korekty, choroba postępuje, zaburzając funkcje narządów klatki piersiowej i miednicy. Skolioza charakteryzuje się również wadą estetyczną.
Leczenie Skoliozy
Wybór metody leczenia jest ustalany przez specjalistę na podstawie danych z badania. Pod uwagę brany jest kąt Cobba. Stosowane są metody fizjoterapii, LFK, gorsety. W ciężkich przypadkach – leczenie chirurgiczne.
