Choroba wieńcowa serca
Choroba wieńcowa serca to grupa przewlekłych lub ostrych schorzeń spowodowanych upośledzeniem przepływu krwi tętniczej do mięśnia sercowego.
W diagnozie stosuje się kilka strategii w zależności od przepływu krwi i rokowania choroby.
- Monitorowanie EKG, przeprowadzenie wywiadu oraz wykonanie badań stosuje się u pacjentów z łagodnym stopniem zaawansowania. Następnie wprowadzana jest terapia farmakologiczna.
- U pacjentów z wyraźnymi objawami lub szybkim postępem choroby stosuje się testy obciążeniowe, echokardiografię wysiłkową, codzienne monitorowanie EKG i AZS, izotopowe obrazowanie mięśnia sercowego, MRI serca. Wprowadzanie dalszego leczenia zależy od wyników badań.
- U chorych z wyraźnymi objawami, pogarszającym się stanem zdrowia, wczesną progresją niewydolności serca po zawale serca, u osób młodych należy jak najszybciej przejść do diagnostyki inwazyjnej – angiografii wieńcowej, aortografia. Podczas zabiegu zakładane są stenty i stymulatory serca.
Istnieją trzy możliwości leczenia choroby wieńcowej: terapia lekami, interwencje wieńcowe i pomostowanie aortokoronarne. Decyzję o leczeniu podejmuje lekarz w oparciu o kształt, nasilenie patologii oraz możliwość przeprowadzenia operacji na danym pacjencie.
